Gentse oorsprong
In 1625 was Jacob Clou, norbertijn van de Veurnse Sint Niklaasabdij, samen met Jan Waterleet, eveneens norbertijn en pastoor van de Sint-Niklaaskerk te Veurne, op reis geweest naar Gent, waar zij verbleven bij Nikolaas Triest, broer van de toenmalige bisschop van Gent Antoon Triest. Tijdens zijn verblijf werd hij zwaar ziek, zodat zijn gastheer en Jan Waterleet besloten te Akkergem (Gent) deel te nemen aan de kruisweg om er te bidden voor de genezing van hun vriend en confrater. De eigenzinnige Clou wou echter samen met hen deelnemen aan deze kruisweg, hoewel hij al tien dagen met hoge koorts te bed lag. Toen hij met de grootste moeite de laatste statie had bereikt, voelde hij zich plots genezen.
Akkergem (nu Ekkergem) is een wijk in het westen van Gent, in de buurt van de huidige watersportbaan. Daar bestond voor 1566 al een kruisweg, maar die werd vernield tijdens de beeldenstorm. In 1621 werd hij onder impuls van Jacobus Boonen, tot 1620 bisschop van Gent en op dat moment aartsbisschop van Mechelen, opnieuw opgebouwd. De aartshertogen Albrecht en Isabella schonken de eerste statie. In 1623 nam aartshertogin Isabella (aartshertog Albrecht was in 1621 overleden) deel aan de kruisweg ; voor haar werd speciaal een Spaanse vertaling van de teksten gemaakt. De staties te Akkergem waren in bas reliëf en bevestigd aan pilaren. Het parcours van de kruisweg vertrok aan de Heilige Bloedkapel met de eerste statie -Christus in de Hof van Olijven- en was ongeveer 4 km lang, de afstand die Christus aflegde en die te Jeruzalem wordt geëvoceerd door de Via Dolorosa. De weg liep verder naar de versterkingen aan Einde Were, de Brugse Poort, en dan terug naar de kapel. Deze kruisweg verdween tijdens de Franse bezetting voorgoed samen met de Heilige Bloedkapel, die zich bevond aan de huidige hoek van de Ekkergemstraat en de Heilig Bloedstraat. De afstanden tussen de staties waren gebaseerd op deze van de Via Dolorosa te Jeruzalem, die speciaal aan mgr. Boonen waren toegestuurd.
Blijvende Veurnse traditie
Reeds het jaar na zijn deelname aan de kruisweg te Akkergem en zijn wonderlijke genezing organiseerde Jacob Clou de eerste openbare kruisweg te Veurne.
Hierbij leende hij de teksten die te Akkergem werden gebruikt. Deze waren opgesteld door Michiel Zachmoorter, pastoor van Sint-Martinus te Akkergem (1607-1645) en tevens deken van Deinze sinds 1612. Ze waren in 1623 gebundeld in de Sponsus sanguineus ofte den Bloedighen Bruydegom onser Zielen.
Van 1626 tot op vandaag worden deze oud-Nederlandse bezinningsteksten voorgelezen bij elke statie van de Veurnse kruisweg, die zoals deze die indertijd te Akkergem bestond, ook achttien staties telt.
De Veurnse kruisweg werd al spoedig -in 1630- goedgekeurd door de bisschop van Ieper, Cornelius Jansenius.
